Mooi afscheid, mooi weerzien!

Deze laatste week begon met twee vrije dagen. Net zoals in België was het op 1 mei “Workers Day”. We hadden geluk dat het nog goed weer was, perfect om nog een dagje op het strand door te brengen. Voor de rest hebben we ook wat gewerkt voor school en zijn we naar de Mall geweest om cadeautjes te gaan halen voor de kindjes en mijn juf. Aangezien we twee vrije dagen hadden, was het maar een korte laatste week. Ik heb enorm genoten van deze laatste momenten met mijn klasje. Woensdag en donderdag waren nog gewone lesdagen. Wel heb ik geprobeerd wat spelletjes met hen te spelen om het wat leuker te maken. Ook was er een andere studente, Freya, die bij ons in de klas was. Zij hielp mee in de klas. Op donderdag moest ik ineens de klas uit, mijn juf vroeg of ik in haar plaats computers kon geven aan de grade 3. Het was wel eens leuk om aan de andere klas les te geven, ook met deze kinderen had ik een goede band. Het was wel duidelijk dat mijn juf iets wou voorbereiden voor mijn laatste dag.

Die dag na school ben ik, samen met Lola, naar een kindje thuis geweest. Dit was voor Lola haar bachelorproef. Samen met Ellen en de psychologe van de school zijn we de township ingegaan en een kijkje gaan nemen bij het kindje thuis. De mama was zeer lief, ze wou graag meewerken en ondanks dat ze niet veel hebben, heeft ze ons iets te drinken aangeboden. Een beetje later kwam de oma langs om eens een kijkje te nemen, deze dame was ook heel vriendelijk. Het was een fijne ervaring om dit meegemaakt te hebben.

Mijn laatste dag was er een om nooit te vergeten. Tot de eerste speeltijd was het nog gewoon les. Tussendoor hebben we wel klasfoto’s genomen en foto’s met de studenten en hun mentor. Dit zijn alvast fijne herinneringen. Na de speeltijd zijn we samen met grade 1 en grade 3 naar het koffiehuisje verder in de straat geweest. Ook voor Lola (grade 1) en Nona (grade 3) was het hun laatste dag in hun klas. Met z’n allen zijn we iets gaan drinken met onze juffen terwijl de kinderen konden spelen in de grote speeltuin. Ook Ellen was mee gegaan. Eens daar hebben de kinderen van elke klas iets voorgebracht. Ze hebben tekstjes voorgelezen, liedjes gezongen, we hebben cadeautjes en veel tekeningen gekregen. Het was een emotioneel moment zowel voor ons als voor de kinderen. Daar kwamen natuurlijk wat tranen aan de pas, zelfs enkele kinderen waren aan het wenen omdat het onze laatste dag was. Het moment dat ik dan echt weg moest, was best moeilijk. Ik heb nog veel knuffels gekregen, ook van mijn juf. Ik had een goede band met mijn juf en ga haar ook enorm missen. De school, de kinderen, mijn juf,… ze hebben voor altijd een plekje in mijn hart!

Deze week moest ik niet enkel afscheid nemen van de kindjes op school maar ook van mijn gastgezin en de studenten hier. Donderdag zijn we nog een laatste keer met het hele gezin gaan uit eten. Op vrijdag zijn we dan een laatste keer met ons vijven gaan eten. Voor de eerste keer heb ik eens springbok en struisvogel gegeten. Ik ga zowel het gezin als de meisjes enorm missen. Drie maanden hebben we hier samen geleefd en zalige momenten meegemaakt. We zijn echt vriendinnen geworden en het was moeilijk om ook van hen afscheid te nemen. Gelukkig zien we elkaar binnen een maandje al weer terug.

Op zondag was het tijd om samen met Lola het vliegtuig richting België te nemen. Na bijna een dag onderweg te zijn geweest, was het een fijn weerzien op de luchthaven! Het is fijn om iedereen weer terug te zien. Bedankt aan iedereen die mij gesteund heeft in dit fantastische avontuur, dit is een ervaring die ik voor altijd met me zal meedragen!

Enkosi, Leen xxx